Sita (Sanskerta: सीता; Sītā, uga dieja Shinta) utawa Dèwi Sinta, iku garwané Sri Rama lan bagéyan saka wiracarita Ramayana. Rama krama karo Sita sawisé menang swayambara bisa mbenggang gandéwa.
Sinta iku ya tau diculik déning Rahwana, Ratu ing Alengka. Nanging dhèwèké bisa diuwalaké manèh déning pitulungé Anoman, kethèk putih.
Tegese Nama
Ing basa Sansekerta, tembung Sita nduweni teges "kerut". Tembung "kerut" iku tembung kang nduweni rasa kang puitis nalika jaman India Kuna, kang nuduhake aruming kasuburan. Jeneng Sita ing Ramayana iku saka tembung Dewi Sita, kang wis disebutake ing Rigweda minangka dewi bumi kang mberkahi sawah lan tetanduran pari lan liya-liyane.
Kaya paraga kang misuwur ing legenda Hindu liyane, Sita uga misuwur kanthi pirang-pirang paraga, kayata, minangka putri Raja Janaka, dheweke jejuluk Janaki; minangka putri Mithila, dheweke jejuluk Maithili; minangka garwane Rama, dheweke jejuluk Ramaa. Amarga saka Krajaan Wideha, dheweke uga dikenal kanthi jeneng Waidehi.
Asal-usul
Ramayana nyeritakake yen Sita ora putrine Janaka. Sawijining dina Krajaan Wideha lagi kena musibah, para wargane akeh kang kaluwen. Janaka minangka raja nganakake upacara utawa yadnya ing sawahkanthi cara ngluku. Banjur mata lukune nerak pethi kang isine bayi wedok. Bayi iku dijupuk lan didadekake anak angkat titipan Pertiwi, dewi bumi lan kasuburan.
Sita dirumati ing Mithila, ibu kota Wideha dening Janaka lan Sunayana, permaisurine. Sawise gedhe, Janaka nganakake sayembara kanggo ngentuke jodhone Sita. Sayembarane iku awujud menthangake gendewa kang abot warisane Dewa Siwa. Sayembara iki dimenangkan dening Rama, pangeran saka Kerajaan Kosala. Sawise nikah Sita melu Rama urip ing Ayodhya, ibu kota Kosala.
Sumber : http://jv.m.wikipedia.org/