Abimanyu (Sangskreta Abhimanyu) iku sawijining paraga saka
wiracarita Mahabharata. Dhèwèké putrané Arjuna lan Dèwi Wara Sembadra.
Papan dunungé ana ing kasatriyan Tanjunganom iya Plangkawati.
Miturut tradisi India
Abhimanyu iku putra Arjuna karo garwané sang Subhadrā lan mula iku ditepungi
mawa jeneng métronimik Saubhadra. Dhèwèké matèni Lakṣamaṇa, putrané Duryodhana
ing dina kapindho Bhāratayuddha. Nanging ing dina kaping 13, dhèwèké dhéwé
gugur. Abhimanyu iku bagus banget lan garwané yaiku Uttarā, putriné Ratu negara
Wirāṭa. Putrané, sang Parikṣit bakal jumeneng dadi ratu ing Hastinapura.
Ing padhalangan, Abimanyu iku digambarké kadidéné satriya kang bagus citrané,
alus budiné, nanging wataké getapan (gampang nesu) lan gampang mara-tangan.
Kaya ingkang rama, Abimanyu kondhang kadidéné satriya utama sing kuat
tapabratané, mula Abimanyu klakon kasinungan wahyu-wahyu kanaréndran, kayata
Wahyu Cakraningrat, Wahyu Widhayat, wahyu Antatwulan, lan sapituruté. manut
wecaning déwa sapa sing kadunungan wahyu kasebut bakal bisa dadi naréndra gung
binatara. Nanging Abimanyu ora nganthi klakon madeg ratu, jalaran dhèwèké gugur
ing paprangan ing Tegal Kurusetra kanthi dikrocok gegaman lan dikroyok déning
para Kurawa.
Dasanama
- Angkawijaya
- Partasuta
- Sumbadraja
- Aribawa
- Jayamurcita
- Arjunatanaya
- Kiritiatmaja
- Jaka
Pengalasan
- Wanudara
- Pamulatsih
- Banjaransari
- Bimamanyu
Abimanyu nalika isih
bocah
Nalika isih dadi bocah, Abimanyu klakon nyirnakaké nata ing Plangkawati,
Prabu Angkawijaya
lan patihé aran Jayamurcita, kang nduwé kekarepan arep nggarwa Déwi Wara
Sumbadra kang wis diwengku garwa déning Arjuna lan peputra Abimanyu. Prabu
Angkawijaya lan Jayamurcita tiwas saka tangané Abimanyu. Sukmané manjing ana
ragané Abimanyu, lan negarané uga banjur dadi kasatriyané Abimanyu.
Abimanyu dhaup
Abimanyu pisanan dhaup karo Dèwi Siti Sundari (Siti Sendari), putriné Prabu Sri Bathara Kresna
ing Dwarawati. Dadi Abimanyu iku putra mantuné Prabu Kresna. Sabanjuré kanthi sesidheman
uga krama antuk Déwi Utari, putriné Prabu Matswapati
ing Wiratha, patutan siji asma Radén Parikesit iya Paripurna kang ing tembéné
jumeneng nata ana negara Ngastina sabubaré perang Baratayuda kanthi jejuluk
Prabu Kresnadwipayana, (nunggak semi karo jejuluké ingkang éyang buyuté,
Abiyasa iya Wiyasa).
Guguré Abimanyu
Ing Perang Baratayuda, Abimanyu bisa klakon mbedhah gelar perang
Cakrabhyuha, sing dipandhégani Pandhita Durna nadyan akhiré gugur kanthi tatu
arang kranjang amarga diranjap gegaman marang Kurawa. Mula lakon Abimanyu gugur
uga asring karan "Ranjapan Abimanyu Gugur" kang pancèn ngeres-eresi.
Abimanyu
lan Lesmana mati sampyuh
Ing peperangan, Abimanyu wis tatu arang kranjang lan katon tanpa daya,
nanging isih tetep maju. Lesmana Mandrakumara iya Raden Sarojakusuma (putrané
Prabu Duryudana, nata Ngastina) kang kepingin mrejaya Abimanyu, banjur maju
nyaketi karo nggawa keris ligan. Keris iku arep kanggo nyuduk Abimanyu, nanging
kurang prayitna. Abimanyu tetéla isih nggagem keris Kyai Pulanggeni. Lesmana
namaké kerisé marang Abimanyu kang njalari tumekèng pati. Nanging sadurungé
sukmané oncat saka ragané, Abimanyu uga kasil nyuduk Lesmana Mandrakumara
nganggo Pulanggeni nganti Lesmana tumekaning pati. Kekaroné mati sampyuh. Weruh
Lesmana Mandrakumara mati, Jayadrata (bapa pamané Lesmana) ngepruk sirahé
Abimanyu kang wis tanpa daya nganggo gada Kyai Glinggang saéngga musthakané
ajur mumur. Abimanyu gugur ing madyaning rananggana. Para Kurawa surak ambata
rubuh. Goteking wong akèh sing matèni Abimanyu iku Jayadrata iya Tirtanata.
Sawisé
Abimanyu gugur
Udan tangis para pepundhén Pandhawa. Arjuna sumpah, yèn dina iku uga ora
bisa matèni Jayadrata, dhèwèké luwung lampus dhiri. Déning para Kurawa
Jayadrata diumpetaké ing gedhong waja. Dijaga rapet, pamrihé supaya aja nganti
bisa dipatèni déning Arjuna lan Arjuna dhéwé supaya klakon "tata
glondhong" lampus dhiri kanthi cara pati obong. Nanging bab iku
diwuningani Prabu Kresna (botohé Pandhawa). Jayadrata dipancing murih ngungak
kahanan njaba liwat jendhéla. Ya nalika Jayadrata anguk-anguk liwat jendhéla
kuwi, Arjuna nglepasaké jemparingé Kyai Sarotama. Ngenani janggané jayadrata
saéngga tugel thel lan sirna margalayu.
Saguguré Abimanyu, Dèwi Siti Sendari nedya bela pati, ambyur ing pancaka
utawa tumangan. Déné Dèwi Utari sing nalika iku nembé mbobot sepuh wijining
calon ratu tlatah Jawa isih bisa digondhéli déning para pepundhèn.
Serat kasusastran
Jawa klasik
Serat Wirayawita
Salah sijining wohing kasusastran Jawa klasik kang nyritakaké guguré
Abimanyu pengawak kusuma kang wedi wirang wani mati iki, yaiku serat
Wirawiyata. Serat arupi tembang sinom puniki anggitané pujangga kaloka
Mangkunegara IV.
Cuplikan tembang sinom iku mangkéné : "Déné kadi Sang Partasuta,
Bimanyu kala tinuding, Mangrurah kang gelar cakra, Dening Sang Yudhistira ji,
Sukaning tyas tan sipi, Dupi rinoban ing mungsuh, Kesthi trahing satriya, Wedi
wirang wani pati, Yekti mangku tamsiling para prawira".
Kaya kawuningan, isining Serat Wirawiyata anggitané Mangkunegara IV iku
pancèn arupa piwulang bab kaprajuritan.
Serat Tripama
Yoganira kang para prajurit, lamun bisa anuladya, duk ing nguni caritané,
andel ira Sang Prabu Sasrabahu ing Maèspati, aran Patih Suwanda, lalabuhanipun,
kang ginelung triprakara, guna kaya purun ingkang den antepi, nuhoni trah utama
Liré lalabuhan triprakawis, guna bisa sanès kareng karya, binudi dadya
unggulé, kaya sayektinipun duk bantu prang Manggada nagri, amboyong putri domas
katur ratunipun, purue sampun tetéla, aprang tanding lan ditya Ngaka nagri,
Suwanda mati ngrana
Serat Tripama uga nyiratakaké bab guguré para paraga wayang lan
nyeritakaké tuladha kang becik saking para paraga wayang: Arjuna Sasrabahu, Patih
Suwanda (Bambang Sumantri), lan Kumbakarna.
Sumber : http://jv.m.wikipedia.org